De eerste km' s op Shetland Islands en mr. Murphe
Blijf op de hoogte en volg Kees
10 Juli 2014 | Verenigd Koninkrijk, Shetland
Ja, de eerste km's op de Shetland Islands zitten er op maar het lijkt wel of vanaf de eerste dag ene mr. Murphey in mijn kielzog meerijdt.
Maandag 7 juli om ca 9.40 thuis vertrokken en zoals afgesproken stond Onno me om 10.15 bij Eembrugge op te wachten om samen naar IJmuiden te gaan. Prachtig weer, een matig windje uit ZW, een mooie route via de oost- en noordkant van Amsterdam, een zorgvuldig berekende planning incl. voldoende calamiteitentoeslag, de banden vol met wind, wat wil je nog meer, we hebben niks te klagen. Na een rustige lunch in Landsmeer enkele knooppuntenbordjes verdwenen/gemist? We bleken in de Zaanstreek te ver naar het noorden af te wijken en begonnen tijd te verliezen. Fietsen wordt racen, een veerboot over het Noordzeekanaal die pesterig te lang aan de andere kant blijft liggen, de wind is gedraaid naar W. wordt sterker, de twijfel of we IJmuiden nog op tijd bereiken, slaat toe. Een telefoontje naar de ferrymij. leert me dat inchecken tot 17.00 geen probleem is (afvaart om 17.30) maar de tij wordt wel erg krap. Nog een tandje erbij en het wordt een echte tijdrit, rode verkeerslichten worden genegeerd, waarom staat die veerhaven in IJmuiden zo slecht aangegeven en dan zien we de ferry liggen maar ....... wel ligt hij aan de andere kant van de haven. Nog 5 minuten extra sprinten en zo sta ik om 17.10 zwetend, hijgend en puffend bij de incheckbalie en ik mag nog net mee!!! Als laatste passagier mag ik mijn fiets achter de achterste vrachtwagens parkeren.
Een prima overtocht naar Newcastle maar waarom komt zo'n boot na ruim 14 uur varen met de wind in de rug nu 30 min. te laat aan? Van de 1 uur en 36 min. die ik had om mijn trein van het station Newcastle naar Edinburgh-Aberdeen te bereiken, blijft nog net een uur over. Het is nog 13 km fietsen door een voor mij wildvreemde stad en in de stromende regen is mijn uitgeprinte fietsroute na enkele minuten totaal onbruikbaar geworden. Ondanks alles bereik ik na ca een uur toch het Central Station en ......... daar is de trein net enkele minuten geleden vertrokken.
20 minuten in de wachtrij voor de ticket desk levert alleen de instructie op om de trein over ca 1,5 uur te proberen en alles met de "guard on the platform" te regelen. Daar neemt de poortjescontroleur echter geen genoegen mee want zonder geldig ticket en fietsreservering kom ik er niet langs. Het gevolg: na weer een half uur puzzelen heb ik nieuwe tickets en fietsreservering en in Edinburgh slechts 5 min om over te stappen. Zie je het voor je met al die bagage, die er in de trein ook nog af moet en bij het overstappen weer op moet? Trein arriveert met 6 min. vertraging in E'burgh dus verbinding naar Aberdeen net gemist. Met een volgende trein mis ik in elk geval ook de ferry in Aberdeen, wat nu? Een slimme guard stuurt me snel naar een stoptrein, die op het eerstvolgende station aan moet komen, voordat mijn gemiste trein daar vertrekt. Trein in, 5 min. later er weer uit, lift in, lift uit, rennen, lift in, lift uit, trein in: een nieuw record overstappen met zwaarbepakte fiets, dankzij veel hulpvaardige spoorwegmedewerkers.
De mopperende conductrice ("weer te laat vertrokken") geeft de machinist groen licht om te vertrekken, terwijl een andere fietspassagier me helpt met de fiets en bagage. Plotseling gaat trein vol in de remmen en er wordt omgeroepen "emergency stop"; wat blijkt? We hebben bij het ophangen van de fietsen op speciale haken de noodstopknop geraakt. Oef, de conductrice nog bozer. Gelukkig toch nog op tijd in Aberdeen gearriveerd en daar ligt de ferry naar de Shetland Islands recht tegenover het station. Eindelijk ruim 14 uur rust, want ik had me nog zo voorgenomen om onderweg vooral niet te gaan stressen. Een rustige avond wordt het niet helemaal want met ca 50 drinkende/zuipende Schotten/Shetlanders op een groot tv-scherm kijken hoe de Duitsers gehakt maken van de Brazilianen, dat gaat bepaald niet geruisloos.
Woensdagochtend keurig op tijd gearriveerd in Lerwick en om 08.00 direct op de fiets voor mijn eerste tocht. Vanuit Lerwick gaat deze tocht deels via de rustige hoofdweg en deels via plattelandsweggetjes door erg kale gebieden en mini-dorpjes naar het zuidelijkste puntje Sumburgh Head (52 km), de hellingen lijken mee te vallen en de stevige wind zit in de rug. Er is echter maar één weg terug naar Lerwick en dat is dezelfde weg. Nu de inmiddels aangewakkerde wind pal op kop en de hellingen (b)lijken toch veel langer en steiler dan op de heenweg; ook bomen als windvlagen staan er nergens, alles is kaal. Doodop de gereserveerde B&B bereikt (bij 12 gr. en zoveel wind ga ik echt niet in mijn tentje op een volkomen kaal grasveldje) en daar prima geslapen.
En wat blijkt vanmorgen bij het optuigen van mijn bagage? Murphy is meegekomen! Van mijn achterwiel is een spaak losgesprongen doordat er van de krans, waaraan de spaken zijn bevestigd en die weer vastzit aan de versnellingsnaaf, een stukje metaal is afgebroken. Onbegrijpelijk hoe dat kan maar nu heb ik wel een kleine slag in mijn achterwiel! En wat nu? Mijn fietshandelaar gebeld en voor hem is het ook een raadsel: het enige advies wat hij op dit moment en op zo'n afstand kan geven is om de tegenoverliggende spaken iets aan te spannen zodat de slag kleiner wordt. Mij lukt het niet en de enige lokale fietsenmaker ook niet; de kennis en ervaring met zo'n bevestiging en met een Rohloffnaaf is er volgens hem in heel GB niet.
Met zoveel bagage en een losse spaak straks Schotland doorkruisen, is dat een risico of zal dat wel meevallen? Besluiten om terug te gaan naar huis zoals ik hier gekomen ben?
Twijfels, twijfels, twijfels.
Vanmiddag een ronde van ca 50 km gefietst zonder bagage en je voelt die slag nauwelijks maar wat doet het met de bagage er op?
Morgen steek ik over naar de Orkney Islands, daar zit in Kirkwall ook een fietsenmaker; eens kijken wat hij ervan zegt. En dan????
Wordt hopelijk vervolgd (als die mr. Murphey dan maar snel opkrast).
Kees
Maandag 7 juli om ca 9.40 thuis vertrokken en zoals afgesproken stond Onno me om 10.15 bij Eembrugge op te wachten om samen naar IJmuiden te gaan. Prachtig weer, een matig windje uit ZW, een mooie route via de oost- en noordkant van Amsterdam, een zorgvuldig berekende planning incl. voldoende calamiteitentoeslag, de banden vol met wind, wat wil je nog meer, we hebben niks te klagen. Na een rustige lunch in Landsmeer enkele knooppuntenbordjes verdwenen/gemist? We bleken in de Zaanstreek te ver naar het noorden af te wijken en begonnen tijd te verliezen. Fietsen wordt racen, een veerboot over het Noordzeekanaal die pesterig te lang aan de andere kant blijft liggen, de wind is gedraaid naar W. wordt sterker, de twijfel of we IJmuiden nog op tijd bereiken, slaat toe. Een telefoontje naar de ferrymij. leert me dat inchecken tot 17.00 geen probleem is (afvaart om 17.30) maar de tij wordt wel erg krap. Nog een tandje erbij en het wordt een echte tijdrit, rode verkeerslichten worden genegeerd, waarom staat die veerhaven in IJmuiden zo slecht aangegeven en dan zien we de ferry liggen maar ....... wel ligt hij aan de andere kant van de haven. Nog 5 minuten extra sprinten en zo sta ik om 17.10 zwetend, hijgend en puffend bij de incheckbalie en ik mag nog net mee!!! Als laatste passagier mag ik mijn fiets achter de achterste vrachtwagens parkeren.
Een prima overtocht naar Newcastle maar waarom komt zo'n boot na ruim 14 uur varen met de wind in de rug nu 30 min. te laat aan? Van de 1 uur en 36 min. die ik had om mijn trein van het station Newcastle naar Edinburgh-Aberdeen te bereiken, blijft nog net een uur over. Het is nog 13 km fietsen door een voor mij wildvreemde stad en in de stromende regen is mijn uitgeprinte fietsroute na enkele minuten totaal onbruikbaar geworden. Ondanks alles bereik ik na ca een uur toch het Central Station en ......... daar is de trein net enkele minuten geleden vertrokken.
20 minuten in de wachtrij voor de ticket desk levert alleen de instructie op om de trein over ca 1,5 uur te proberen en alles met de "guard on the platform" te regelen. Daar neemt de poortjescontroleur echter geen genoegen mee want zonder geldig ticket en fietsreservering kom ik er niet langs. Het gevolg: na weer een half uur puzzelen heb ik nieuwe tickets en fietsreservering en in Edinburgh slechts 5 min om over te stappen. Zie je het voor je met al die bagage, die er in de trein ook nog af moet en bij het overstappen weer op moet? Trein arriveert met 6 min. vertraging in E'burgh dus verbinding naar Aberdeen net gemist. Met een volgende trein mis ik in elk geval ook de ferry in Aberdeen, wat nu? Een slimme guard stuurt me snel naar een stoptrein, die op het eerstvolgende station aan moet komen, voordat mijn gemiste trein daar vertrekt. Trein in, 5 min. later er weer uit, lift in, lift uit, rennen, lift in, lift uit, trein in: een nieuw record overstappen met zwaarbepakte fiets, dankzij veel hulpvaardige spoorwegmedewerkers.
De mopperende conductrice ("weer te laat vertrokken") geeft de machinist groen licht om te vertrekken, terwijl een andere fietspassagier me helpt met de fiets en bagage. Plotseling gaat trein vol in de remmen en er wordt omgeroepen "emergency stop"; wat blijkt? We hebben bij het ophangen van de fietsen op speciale haken de noodstopknop geraakt. Oef, de conductrice nog bozer. Gelukkig toch nog op tijd in Aberdeen gearriveerd en daar ligt de ferry naar de Shetland Islands recht tegenover het station. Eindelijk ruim 14 uur rust, want ik had me nog zo voorgenomen om onderweg vooral niet te gaan stressen. Een rustige avond wordt het niet helemaal want met ca 50 drinkende/zuipende Schotten/Shetlanders op een groot tv-scherm kijken hoe de Duitsers gehakt maken van de Brazilianen, dat gaat bepaald niet geruisloos.
Woensdagochtend keurig op tijd gearriveerd in Lerwick en om 08.00 direct op de fiets voor mijn eerste tocht. Vanuit Lerwick gaat deze tocht deels via de rustige hoofdweg en deels via plattelandsweggetjes door erg kale gebieden en mini-dorpjes naar het zuidelijkste puntje Sumburgh Head (52 km), de hellingen lijken mee te vallen en de stevige wind zit in de rug. Er is echter maar één weg terug naar Lerwick en dat is dezelfde weg. Nu de inmiddels aangewakkerde wind pal op kop en de hellingen (b)lijken toch veel langer en steiler dan op de heenweg; ook bomen als windvlagen staan er nergens, alles is kaal. Doodop de gereserveerde B&B bereikt (bij 12 gr. en zoveel wind ga ik echt niet in mijn tentje op een volkomen kaal grasveldje) en daar prima geslapen.
En wat blijkt vanmorgen bij het optuigen van mijn bagage? Murphy is meegekomen! Van mijn achterwiel is een spaak losgesprongen doordat er van de krans, waaraan de spaken zijn bevestigd en die weer vastzit aan de versnellingsnaaf, een stukje metaal is afgebroken. Onbegrijpelijk hoe dat kan maar nu heb ik wel een kleine slag in mijn achterwiel! En wat nu? Mijn fietshandelaar gebeld en voor hem is het ook een raadsel: het enige advies wat hij op dit moment en op zo'n afstand kan geven is om de tegenoverliggende spaken iets aan te spannen zodat de slag kleiner wordt. Mij lukt het niet en de enige lokale fietsenmaker ook niet; de kennis en ervaring met zo'n bevestiging en met een Rohloffnaaf is er volgens hem in heel GB niet.
Met zoveel bagage en een losse spaak straks Schotland doorkruisen, is dat een risico of zal dat wel meevallen? Besluiten om terug te gaan naar huis zoals ik hier gekomen ben?
Twijfels, twijfels, twijfels.
Vanmiddag een ronde van ca 50 km gefietst zonder bagage en je voelt die slag nauwelijks maar wat doet het met de bagage er op?
Morgen steek ik over naar de Orkney Islands, daar zit in Kirkwall ook een fietsenmaker; eens kijken wat hij ervan zegt. En dan????
Wordt hopelijk vervolgd (als die mr. Murphey dan maar snel opkrast).
Kees
-
11 Juli 2014 - 07:06
Lenie:
Ik lees dit heel vroeg in de morgen en krijg het koud en warm tegelijk.
Wat een verhaal!!!
De spanning is voelbaar.
Benieuwd hoe het verder gaat.
Hou je goed Kees.
Lieve groeten vanuit en verstild Goes -
11 Juli 2014 - 09:18
Anneke:
Wat een spannend begin, Kees.
Hopelijk kan de fietsenmaker in Kirkwall je wel helpen!
Succes! -
11 Juli 2014 - 11:00
Bob:
Tjee Kees, wat een avontuur al, maar je bent een doorzetter :-). Veel suc6 en laat Murhpy nu maar met rust! gr Bob -
11 Juli 2014 - 11:16
Marco:
Het avontuur is begonnen en heb je duidelijk ook al flink moeten ondergaan. Achteraf lach je erom , maar op dat moment zijn alle vertragingen en hobbels toch niet zo heel leuk. Sterkte met het vervolg van je fietstocht met hopelijk minder tegenwerking van de wet van meneer M. -
11 Juli 2014 - 11:36
Gerard&Joke:
Hallo Kees
Je fietsavontuur begint maar net en dan al zoveel pech
kun je die Murphy niet wegsturen!!!! doe voorzichtig en veel succes
Groetjes Gerard&Joke
-
11 Juli 2014 - 11:55
Onno:
Met z'n 2'en konden we Murphy nog wel aan, maar alleen is kennelijk lastiger. De oplossing is om zo hard te fietsen dat je hem kwijt raakt.
Suc6 verder. -
11 Juli 2014 - 15:22
Nico:
Het lijkt wel de samenvatting van 4 weken fietsen wat je allemaal mee maakt tot nu toe: Net een
spannend jongensboek maar je wilt de hoofdpersoon niet zijn....
Kees, Succes!
Nico&Marleen -
11 Juli 2014 - 19:53
Nico & Tonny:
Jammer- Jammer!!! Kees,
Maar jij komt er wel doorheen, en de winst is, mooie verhalen voor later.
Succes !!
Nico -
11 Juli 2014 - 19:55
Ton En Christina Hop:
Hoi doorzetter wat een verhaal dit is goed voor een spannende film.
Toen ik het las dacht ik jezus nee toch hoe kan je zoveel in zo'n korte tijd meemaken.Hoop dat je de reis mag doorzetten want dit is toch jou droom.
We kijken met veel plezier na je vervolg verslag uit maar zo heftig als dit kan het niet worden.
Heel veel fietsplezier en groeten vam
n ton en chris -
12 Juli 2014 - 09:46
Lineke:
Hoi Kees,
Slechte start voor je. Ik hoop dat er ondertussen een oplossing voor je spaak is. Succes in ieder geval. Ben benieuwd naar het vervolg. Fiets ze! Groetjes. -
12 Juli 2014 - 11:36
Jacques:
Ha Kees,
Wat een verhaal.
Dit worden mooie anekdotes, vooral nu hinderlijk. .
Ben benieuwd wat je vervolg stappen zijn.
Overigens lijkt dit op een fabricage fout wat niet bij
Rohloff past. Als er iets ondernomen moet worden laat het even weten.
Succes Hg "Jac en tour" -
13 Juli 2014 - 09:39
Egbert:
Hoi Kees, met veel plezier je blog gelezen. Niet omdat mr. Murphy op je bagagedrager zit maar behalve goed fietsen kan je ook nog een aardig verhaal op papier zetten. Ik vrees dat je er zelf voor moet zorgen dat je mr. Murphy' van je bagagedrager af krijgt. Ik wens je veel sterkte en wijsheid toe. Met mij ales oké. Bijna einde 3e fase. Volgende week spannend. -
13 Juli 2014 - 17:54
Yvonne:
Jemig Kees, wat een stressvol begin van je fietstocht! Maar wel een spannend verhaal hihi. Hopelijk raak je Mr. Murphey heel snel kwijt en kan het genieten gaan beginnen... Goede reis, groetjes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
